Op woensdag 26 november kwamen een dertigtal studenten en andere geïnteresseerden samen in Greenbridge (Oostende) voor een uitgebreide masterclass over het thema power to gas. Dit in het kader van het interreg IV project “CO2 en CH4 als dragers voor regionale ontwikkeling”.
Peter Clauwaert van de POM West-Vlaanderen stak van wal met een kort en verduidelijkend overzicht van de mogelijkheden om elektriciteit op te slaan of te bufferen. Diverse technologieën zijn hiervoor in verschillende contexten interessant, maar bij elkeen gaat wel een energieverlies gepaard. Onder power to gas worden de scenario’s genomen waarbij elektriciteit omgezet wordt tot een bruikbaar gas. Vertrekkende van een elektrolysetechniek waarbij water omgezet wordt tot zuurstofgas en waterstofgas zijn nog vele routes mogelijk. Syngas, ammoniak en methaan zijn maar enkele van de mogelijke producten.
Power to gas routes zijn enkel economisch interessant als de elektriciteit er goedkoop voor beschikbaar is. Cis Vansteenberge (labo Lemcko – UGent) was er dan ook om onze kennis over de elektriciteitsmarkt aan te scherpen. Ook de technische werking van het net werd kort toegelicht. Zo is er een duidelijk verschil tussen technische en economische congestie, het net moet immers altijd in balans zijn. De frequentieregeling waarmee de balans van aanbod en verbruik wordt opgevolgd is van het grootste belang om de stabiliteit van het elektriciteitsnet te vrijwaren. Aan deze regeling en het vraag-aanbod spel is dan een economische markt verbonden. Als case berekende Cis de mogelijkheden voor power to gas als stabiliserende techniek voor de offshore windenergie in Zeebrugge. Met 28 MW aan elektrolyse kwam hij voorlopig op een nipt rendabele project.
Stijn Mattheij van de Hogeschool Avans kwam als volgende aan bod met een betoog over de implementatie van elektrolyse bij een bestaande industriële processen en vergistingsinstallaties zoals van de Suiker Unie in Nederland. Bij de Suikerunie wordt momenteel biogas reeds opgeschoond tot biomethaan (groen gas). Stijn wist mee te geven dat een power to gas add-on de kosten van deze opschoning wel zal reduceren, maar dan de investering nog niet opweegt tegenover de huidige fysicochemische gasbehandeling. Als de targets uit het Energieakkoord hoger worden gesteld ziet hij in de verre toekomst wel mogelijkheden. Na 2023 zal de verdere aanzienlijke reductie van de CO2-emissies ook een kans bieden voor power to gas. Momenteel is het aanbod aan intermitterende hernieuwbare stroom te laag. Rendabele cases heeft docent Mattheij niet kunnen identificeren en doorrekenen.
Biogas-E was vertegenwoordigd door Jonathan De Mey die een presentatie gaf met als focus de integratie met de (West)-Vlaamse vergistingssector. Omzetting van waterstofgas en CO2 naar methaan kan immers door micro-organismen gebeuren. Deze route is reeds voor 30% verantwoordelijk in een biogasreactor voor de methaanproductie en een biologische opwerkingseenheid zou dit proces isoleren in een gescheiden reactor. Momenteel zijn enkele bedrijven in een ver gevorderd pilootstadium aan het experimenteren, maar een marktrijpe oplossing bestaat nog niet. De beschouwde casestudies in Roeselare en Ieper lijken alsnog niet mogelijk aan de huidige elektriciteitsprijzen.
Als laatste spreker van de sessie kwam Laurens Vandelannoote (Innovatiesteunpunt – Boerenbond) iets meer vertellen over de mogelijkheden van waterstofgasproductie in de landbouwsector. De nood voor buffering van hernieuwbare energie blijkt voor vele deelsectoren wel aangewezen. Diverse energieproductieprofielen komen immers niet overeen met de vraagprofielen. In de winter is er voor varkensbedrijven met zonnepanelen te weinig zon en in de zomer te veel. Voor melkveebedrijven ligt de elektriciteitsvraag dan weer op deze momenten van de dag waar de zon net nog moet opkomen of ondergaan. Enkel bij pluimveebedrijven lijken productie en vraag wel goed te matchen.
De masterclass werd afgesloten met een interessante rondleiding in Greenbridge, gastheer van dienst was Roy Campen van PowerLink.