Dit seminarie was toegespitst op de rol van een digestaatscheiding en verdere verwerking van de producten met de nadruk op de dunne fractie. Algemeen: wat kunnen we met dat digestaat en verder verwerkte producten doen?
Het bedrijf Guilliams Green Power in Boutersem stelde zijn vergaderzaaltje aan Biogas-E ter beschikking voor deze organisatie. Een dertigtal geïnteresseerden uit de vergistingssector, waaronder ook heel wat uitbaters van een installatie, werden op de hoogte gebracht van de voortgang in het pro rato praktijkonderzoek en het belang van een goede digestaatscheiding, zeker ook naar de toekomst toe. Nutriëntrecuperatie uit digestaat werd ook in meer algemene en fundamentele termen besproken.
Digestaat als meststof
Bij INAGRO, het West-Vlaamse onderzoekscentrum voor land- en tuinbouw, doet men al jaren onderzoek naar vergistingssystemen, biomassastromen en het gebruik van het eindproduct. Bart Ryckaert lichtte de gebruiksmogelijkheden van digestaat als meststof toe en hoe de minerale samenstelling in ruw digestaat, dikke en dunne fractie van elkaar verschillen. De samenstelling kan binnen eenzelfde type product op eenzelfde installatie ook sterk variëren overheen de tijd, afhankelijk van het type inputstromen. Daardoor is het belangrijk dat de gebruiker goed op de hoogte is van de exacte samenstelling van het digestaat om een evenwichtige en efficiënte bemesting te kunnen toedienen. Voor een efficiënte bemesting met dunne fractie is de stikstof over fosfor (N/P) verhouding bijvoorbeeld een belangrijke parameter. Door de strengere fosfornormen is fosfor immers tegenwoordig vaker een limiterende factor voor bemesting, en niet stikstof!
Scheidingstechnieken
In een volgende bijdrage gaf Bert Aerts (Zeta) een overzicht van de verschillende technieken die er momenteel op de markt zijn om de dikke en de dunne fractie van digestaat te scheiden en welke chemische producten (polymeren, flocculanten, …) eventueel kunnen bijdragen aan betere scheiding. Een mogelijk nadeel is dat sommige van deze producten met water moeten toegediend worden om een voldoende menging en contact met het digestaat te verzekeren en dit dus ook het af te zetten volume digestaat vergroot. Er zijn dus enerzijds kosten verbonden aan de chemische producten en mogelijk ook aan de hogere volumes die moeten afgezet worden die niet steeds opwegen tegen de potentiële voordelen.
Kunstmestvervanger
Als laatste kwam ook stripping-scrubbing als verwerkingstechniek aan bod tijdens de presentatie van Denis De Wilde (Detricon). Bij dit proces wordt ammonium uit de dunne fractie ‘gestript’ en in een volgende stap ‘gewassen’ met een zure oplossing. Dit is een doorgedreven verwerking van het digestaat waarbij een ammoniumzout als eindproduct verkregen wordt, meestal ammoniumsulfaat of ammoniumnitraat. Deze producten vinden hun toepassing ofwel in de industrie of kunnen mits het bekomen van een FOD-ontheffing ook als kunstmestvervanger in de landbouw gebruikt worden.
Een afsluitende discussie werd door Professor Erik Meers (UGent) gemodereerd aan de hand van een aantal stellingen in verband met digestaat en de afzet van digestaatafgeleiden in de landbouw. Aangezien er een behoorlijke groep exploitanten vertegenwoordigt was, werd er stevig gediscussieerd. Ook de verschillen tussen de Vlaamse regio’s kwamen duidelijk naar voor. De digestaatproblematiek is in het oosten van het land een pak minder groot dan in de rest van het land, een gevolg van het verschil in mestdruk tussen de verschillende regio’s. Zoals steeds zijn de financieel-economische aspecten van doorslaggevende aard voor de verdere ontwikkeling van nieuwe producten en afzetpistes. Het economisch luik zal dus zeker even belangrijk zijn als het milieutechnische binnen het gegeven wetgevend kader.