Het co-vergisten van mest, organisch-biologische afvalstromen en energiegewassen resulteert in de productie van groene energie enerzijds en digestaatproducten anderzijds. Door de huidige wetgeving wordt het digestaat als dierlijke mest gezien, ook als het maar een kleine hoeveelheid dierlijke mest bevat, het zogeheten ‘multiplicatoreffect’. Het multiplicatoreffect zorgt echter niet noodzakelijk voor een verhoogde mestdruk op Vlaamse landbouwgrond. Digestaatproducten kunnen immers ook worden geëxporteerd of verder worden verwerkt. De biogassector kan met andere woorden een flexibele en dus nuttige speler zijn in het nutriëntenverhaal.
Zodra digestaatproducten dierlijke mest bevatten, krijgen ze volgens de mestwetgeving het statuut ‘dierlijke mest’ toebedeeld. Met andere woorden, de plantaardige inputstromen worden na co-vergisting ook beschouwd als dierlijke mest. Als er op papier meer dierlijke mest uit de vergister komt dan er oorspronkelijk is ingegaan, lijkt het mogelijk dat de vergistingssector zorgt voor een bijkomend mestprobleem door het nutriëntenoverschot nog te vergroten.
Uit analyse van de mestbankgegevens van 2016 blijkt nu dat slecht 16 procent van de aanwezige stikstof in digestaatproducten onder het statuut ‘dierlijke mest’ wordt afgezet op Vlaamse landbouwgrond. Nog eens 15 procent wordt afgezet onder het statuut ‘andere mest’. Van het aanwezige fosfaat wordt uiteindelijk 19 procent afgezet op Vlaamse landbouwgrond. De overige nutriënten worden geëxporteerd of verwerkt via nitrificatie/denitrificatie en geven geen aanleiding tot het vergroten van het nutriëntenoverschot in Vlaanderen, integendeel, ze dragen net bij tot de afbouw ervan.
Een soortgelijk beeld wordt verkregen bij de vergelijking tussen enerzijds de aanvoer van nutriënten onder de vorm van mest naar co-vergistingsinstallaties en anderzijds de afzet van deze nutriënten naar Vlaamse landbouwgrond. In totaal wordt 7.389 ton stikstof aangevoerd onder het statuut dierlijke mest en wordt 1.320 ton afgezet op Vlaamse landbouwgrond. De co-vergistingssector is met andere woorden een overduidelijke netto-verwerker van nutriënten. Voor fosfaat hetzelfde verhaal: 5.406 ton fosfaat wordt aangevoerd naar Vlaamse co-vergistingsinstallaties waarvan uiteindelijk 1.398 ton wordt afgezet naar Vlaamse landbouwgrond.
Deze becijfering is het resultaat van een onderzoek gevoerd door Biogas-E en de Universiteit Gent, onder het TransBio-project. Het volledige rapport kunt u hier raadplegen.
