eigen_frontfoto

Vlaanderen moet blijven investeren in eigen gasproductie

Biogas sector

De voorbije weken bereikten de aardgasprijzen ongeziene hoogtes. De onzekerheid over gasleveringen uit Rusland zorgt voor extra kosten bij Vlaamse bedrijven en gezinnen. Toch komt niet al ons gas uit Rusland. Vlaanderen telt 134 vergistingsinstallaties die biogas produceren. Biogas – door bacteriën uit organisch afval geproduceerd – is een hernieuwbare en duurzame energiebron. Vandaag is ongeveer 8% van de groene elektriciteit en 12% van de groene warmte in Vlaanderen afkomstig uit biogas.

‘Biogas is een interessante hernieuwbare energiebron, omdat het langdurig kan opgeslagen worden, eenvoudig aardgas kan vervangen en bovendien hoofdzakelijk uit afvalstromen zoals voedingsresten en mest wordt geproduceerd’, aldus Sam Tessens, coördinator van Biogas-E. Jaarlijks verwerkt de biogassector in Vlaanderen twee tot drie miljoen ton organische (afval)stromen, afkomstig van de landbouw, voedingsindustrie, huishoudens en waterzuivering. ‘Door organische reststromen te valoriseren tot hernieuwbare energie, wordt heel wat CO2-uitstoot vermeden. Biogas kan een CO2-reductie opleveren van 240% ten opzichte van aardgas’, verduidelijkt Tine Vergote, medewerker bij Biogas-E.

De afgelopen periode werd ook de biogassector geconfronteerd met de gevolgen van de coronacrisis. De strenge lockdown in het voorjaar zorgde voor een verschuiving in de aanvoer van grondstoffen voor de productie van biogas. Bioafval uit de horeca viel weg, de voedingsindustrie schroefde haar productie sterk terug en het vele thuiszitten zorgde voor een beduidende toename in GFT-afval. Deze abrupte wijzigingen verplichtten biogasuitbaters flexibel in te spelen op de marktomstandigheden. Ondanks de verschillende uitdagingen, is de biogassector er in geslaagd de energieproductie op peil te houden. De elektriciteitsproductie bedroeg 861,5 GWh, wat een beperkte daling is van 22 GWh ten opzichte van 2019 (Figuur 1).

De biogassector doet het beter dan het uitgestippelde productiepad van het Vlaams Energie- en Klimaatplan. ‘Dat is goed nieuws en bewijst dat de sector blijft investeren in nieuwe installaties en technologische optimalisaties’, volgens Sam Tessens. ‘Toch moeten we vaststellen dat er heel wat onduidelijkheid is over de toekomst van biogas in Vlaanderen. Het steunkader wordt verder afgebouwd, zonder dat er werk wordt gemaakt van een duidelijke langetermijnvisie. Deze onzekerheid creëert een ongunstig investeringsklimaat.’

Landen zoals Denemarken en Frankrijk kiezen resoluut voor biogas om hun gasverbruik te vergroenen. Ook in Vlaanderen liggen er nog kansen: tot 8,5% van de huidige gasconsumptie kan ingevuld worden door biogas . Om dit te realiseren, is het belangrijk dat Vlaanderen blijft investeren in een sterke biogassector. Anders bestaat het risico dat grondstoffen, en zelfs biogas, wordt geëxporteerd naar onze buurlanden. ‘Vlaanderen is afhankelijk van andere landen voor aardgas en voelt vandaag de effecten hiervan. Biogas is een deel van de oplossing om naar een groene en betrouwbare energievoorziening in Vlaanderen te evolueren’, besluit Tine Vergote.

Foto: © Biogas-E

Een volledige analyse van de biogassector in Vlaanderen, met een overzicht van de recente wijzigingen in wet- en regelgevend kader en een ruime samenvatting van de productiecijfers, is vervat in het voortgangsrapport van Biogas-E ‘De Vlaamse biogassector in 2020’. Een exemplaar kan besteld worden via deze link. Het rapport is gratis voor Biogas-E leden. 

 

 

https://www.biogas-e.be/VGR2021

Datum publicatie